Epilog

5 lat później

Piątka rodzeństwa oraz ich przyjaciel spacerowali po centrum handlowym. Rydel ciągnęła Ellingtona w stronę sklepu jubilerskiego. Od czterech lat tworzyli uroczą parę i planowali ślub. Zeszli się głównie z inicjatywy Rocky’ego.

     Ross i Ryland zniknęli między tłumem fanek. Kariera R5 nabrała rozpędu. Teraz byli rozpoznawani na całym świecie.

     Riker i Rocky wymigali się od rozdawania autografów. Poszli w inną stronę galerii. Oglądali wystawy sklepowe, szukali prezentów dla rodziców oraz rodzeństwa.

     Nagle usłyszeli łkanie. Jednocześnie odwrócili się w stronę, z której dochodził dźwięk. Na środku stała dziewczynka. Wyglądała na około pięć lub sześć lat. Miała kręcone, niemal białe włosy sięgające kolan. Duże, brązowe oczy były zamglone, a po zaróżowionych policzkach płynęły łzy.

      Riker podszedł do niej, klęknął.

     – Hej, wszystko w porządku?

     – Zgubiłam mamę i ciocię – odpowiedziała ślicznym głosem. – Nie wiem, gdzie są.

     – Ćśś… – Uśmiechnął się ciepło. – Jak masz na imię?

     – Cath. – Przestała łkać.

     – Catherine… Bardzo ładne imię.

     – Nie, nie Catherine. Cath. Mamusia nie lubi, jak się używa mojego pełnego imienia.

     – Dlaczego?

     – Bo kojarzy jej się z tatusiem.

    – A co z twoim tatusiem? – Zawsze miał instynkt. Każde dziecko traktował jak własne. Nie potrafił powstrzymać się przed zadawaniem pytań.

     – Był żołnierzem i mamusia nie wie, co się z nim stało – tłumaczyła.

    Myślał tylko o tym, jak współczuje dziecku, które nie zna swojego ojca. Chciał przytulić blondyneczkę i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze.

     – Cath!

    – Ciocia! – Dziewczynka podbiegła do kobiety, która ją wołała.

    – Och! – odezwał się Rocky z wyraźną ulgą. – Jak dobrze, że się pani pojawiła. Nie wiedzieliśmy, co robić. A przy okazji, jestem Rocky.

    Riker przewrócił oczami. Kobieta miała czarne włosy i oczy. Wyglądała sympatycznie, a jednocześnie stwarzała dystans. Z pewnością można powiedzieć, że była piękna. Oczywiście, wpadła Rocky’emu w oko.

     – Mamusia!

    Cath pobiegła w stronę kobiety odwróconej do nich plecami. Długie, kruczoczarne loki, blada skóra… Kiedy się odwróciła nie mógł uwierzyć… Te oczy, te usta…

     Ona nie umarła, ona odeszła. Oto twoja nagroda – rozległo się w jego głowie.

    – Cassandra…

                        

Hahahahahhaha... 

Serio myśleliście, że pozwolę, aby mój mąż był nieszczęśliwy?

Hahahhahahaha...

Ona żyje, głuptaki. :*

Nyks przywróciła jej życie. Tak, dopiero po 5 latach. Chciała mieć pewność, że mu na niej zależało i nie znajdzie żadnej innej dziewczyny.

Ponieważ jest po 2 w nocy, nie będę się rosspisywać.

Jutro dodam długaśną notkę, opowiem Wam trochę o tym blogu. ;)

Resztę historii sobie dopowiedzcie.

xoxo

~Bekuś~